คอมมานโด (อังกฤษ: Commando) ยังเป็นที่รู้จักกันว่า คอมมานโดบริติช (อังกฤษ: British Commando) ถูกก่อตั้งขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 ตามคำเรียกร้องจากนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร วินสตัน เชอร์ชิล สำหรับกองกำลังที่สามารถดำเนินการจู่โจมปะทะกับเยอรมันในดินแดนยุโรปที่ถูกยึดครอง เริ่มต้นจากภายในกองทัพอังกฤษจากทหารที่อาสาสมัครจากกองพันปฏิบัติการพิเศษ ตำแหน่งยศของหน่วยคอมมานโดในช่วงท้ายน่าจะเต็มไปด้วยสมาชิกของทุกสาขาของกองทัพสหราชอาณาจักรและจำนวนของอาสาสมัครต่างชาติจากประเทศที่ถูกเยอรมันยึดครอง โดยช่วงท้ายสงคราม จำนวน 25,000 คน ได้ผ่านหลักสูตรคอมมานโดที่แอคนาคารี่ (Achnacarry) นี่คือทั้งหมดรวมทั้งที่ไม่ได้มีเพียงแค่อาสาสมัครบริติช แต่มีอาสาสมัครจากเบลเยียม ฝรั่งเศส เนเธอร์แลนด์ นอร์เวย์ โปแลนด์ และหน่วยจู่โจมกองทัพบกสหรัฐ เรนเจอร์ ซึ่งทำตามรูปแบบอย่างคอมมานโดในช่วงเวลาสงคราม ความแข็งแกร่งของทั้งหมด 30 หน่วยและกองพันจู่โจมทั้งสี่ คอมมานโดได้ทำหน้าที่ในทุกภูมิภาคของสงครามจากวงกลมอาร์กติกไปยังยุโรปและจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและตะวันออกกลางไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ปฏิบัติการของพวกเขาแบ่งออกเป็นประเภทตั้งแต่กลุ่มขนาดเล็กที่ทำการลงจอดจากทางทะเลหรือร่มชูชีพ ไปจนถึงกองพันทหารจู่โจมที่เป็นหัวหอกของการรุกรานของฝ่ายสัมพันธมิตรในทวีปยุโรปและทวีปเอเชียภายหลังสงคราม หน่วยคอมมาโดส่วนมากได้ถูกยุบลง เหลือเพียงแต่กองพันทหารคอมมาโดทั้งสามแห่งราชนาวิกโยธิน ในช่วงสมัยใหม่ ราชนาวิกโยธินคอมมานโด กรมพลร่ม สเปเชียลแอร์เซอร์วิส (SAS) และสเปเชียลโบทเซอร์วิส (SBS) ซึ่งพวกเขาได้เจริญรอยตามหน่วยคอมมานโด มรดกคอมมานโดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองได้แพร่ขยายไปยังยุโรปแผ่นดินใหญ่และสหรัฐอเมริกา คอมมานโดนาวีของฝรั่งเศส Korps Commandotroepen ของเนเธอร์แลนด์ กองพันพาราคอมมานโดของเบลเยียม กองกำลังปฏิบัติการพิเศษของกรีซ และหน่วยจู่โจมกองทัพบกสหรัฐ เรนเจอร์ ที่ได้รับอิทธิพลโดยคอมมานโดในช่วงสงคราม